PKS - 200 m, Sklep - 50 m
Restauracja - 3 km, Apteka, ośrodek zdrowia - 7 km

Schronisko w budynku poszkolnym
łazienki z ciepłą wodą, kuchnia samoobsługowa, lodówka, świetlica, teren do gier i rekreacji , ognisko.

Rozkład pokoi:  - 1 x 4 , 1 x 6 , 1 x 8,
2 x 16.

Walory krajoznawcze okolicy

• Cerkiew z 1835 r. i dzwonnica

• Ok. 4 km Bereźnica Wyżna - cerkiew z 1830 r.

• Sąsiedztwo Jeziora Solińskiego

Propozycje wycieczek

1. Z Wołkowyji dojazd PKS do wsi Terka. Stąd drogą prawym brzegiem Solinki idziemy w kierunku południowym do ujścia rzeki Wetlinka. Po drodze kapliczka na stromym, urwiskowym brzegu (widok). Nieco dalej odchodzi w kierunku zachodnim droga do dawnej wsi Łopienka. Przy skrzyżowaniu - wypalarnia węgla drzewnego. Drogą, a potem ścieżką odchodzącą przy ruinach cerkwi w kierunku pn-zachodnim dochodzimy na przełęcz Hyrcza (706). Stąd gruntową drogą przez dawną wieś Tyskowa do lokalnej drogi i wzdłuż potoku Wołkowyjka do Górzanki. Wycieczka na cały dzień !!

2. Z Górzanki zielonym szlakiem wchodzimy na Wierchy (653). Dalej opuszczając szlak, ścieżką w kierunku pn-zachodnim po ok.1km schodzimy w kierunku zachodnim do wsi Bereźnica Wyżna - cerkiew z 1839 r. Stąd leśną drogą wchodzimy na szczyt Markowskiej (748). Ze szczytu ścieżkami w kierunku południowym przez południowy wierzchołek (699) -widoki - schodzimy do drogi Baligród - Wołkowyja. Stąd przez Wolę Górzańską do Górzanki.

3. Z Górzanki ścieżką udajemy się w kierunku pd - wsch, dochodzimy do szlaku zielonego, którym przez Kamień ( 613 ) idziemy do wsi Bukowiec. Stąd szlakiem dojściowym wchodzimy na szczyt Korbani ( 894 ) - widoki. Wracamy tą samą drogą do Górzanki.

Rys geograficzno - historyczny

Górzanka leży w wąskiej dolinie nad potokiem Wołkowyjka. W otoczeniu wsi wznoszą się strome zbocza gór: Markowska (748), Wierchy (653)i wydłużony masyw Korbani ( 894 ).
Nazwa wsi zmieniała się wielokrotnie: Volkovyka Parva, Wilkowylka, Gorzanka. Górzanka, jak większość wsi w tym terenie była lokowana przez Balów na prawie wołoskim. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1480 r i zawiera nazwę Volkovyka Parva. Wieś musiała istnieć znacznie wcześniej, gdyż w 1838 roku była tu cerkiew. Od 1523 r używa się nazwy Gorzanka. Prawdopodobnie około 1598 r był tu dwór i folwark gdyż zapiski mówią o kniaziu z Gorzanki. Wiek XVI to okres rozwoju wsi. Powstaje młyn i urząd sołtysa. W tym okresie często wymienia się też sąsiednią Wolę Górzańską, która jednak od początku była samodzielną wsią graniczącą bezpośrednio z Górzanką. W późniejszym okresie, przypuszczalnie po najazdach tatarskich i klęskach morowego powietrza, wieś traci na znaczeniu. W 1921 r. w Górzance było ok. 60 domów i ok. 370 mieszkańców, w tym: 290 gr.kat. i 65 rz.kat. Okres II wojny powoduje spustoszenie wsi. Po wojnie wysiedlono ludność ruską. Wywieziono też rodziny polskie, lecz te po pewnym czasie powróciły. Położenie nieco na uboczu i brak dobrej komunikacji sprawia, że Górzanka do dziś pozostaje niewielką górską wsią.